teisėjauti

Lithuanian

Etymology

By surface analysis, teisė́jas (judge) +‎ -áuti.

Verb

teisėjáuti (third-person present tense teisėjáuja, third-person past tense teisėjãvo)

  1. (transitive, with dative) to act as judge, to referee
  2. (transitive, with dative) to practice as a judge;

Conjugation

Conjugation of teisėjauti
singular vienaskaita plural daugiskaita
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
tu jis/ji mes jūs jie/jos
indicative present teisėjáuju teisėjáuji teisėjáuja teisėjáujame,
teisėjáujam
teisėjáujate,
teisėjáujat
teisėjáuja
past teisėjavaũ teisėjavai̇̃ teisėjãvo teisėjãvome,
teisėjãvom
teisėjãvote,
teisėjãvot
teisėjãvo
past frequentative teisėjáudavau teisėjáudavai teisėjáudavo teisėjáudavome,
teisėjáudavom
teisėjáudavote,
teisėjáudavot
teisėjáudavo
future teisėjáusiu teisėjáusi teisėjaũs teisėjáusime,
teisėjáusim
teisėjáusite,
teisėjáusit
teisėjaũs
subjunctive teisėjáučiau teisėjáutum,
teisėjáutumei
teisėjáutų teisėjáutumėme,
teisėjáutumėm,
teisėjáutume
teisėjáutumėte,
teisėjáutumėt
teisėjáutų
imperative teisėjáuk,
teisėjáuki
teteisėjáuja,
teteisėjáujie
teisėjáukime,
teisėjáukim
teisėjáukite,
teisėjáukit
teteisėjáuja,
teteisėjáujie
Participles of teisėjauti
adjectival (dalyviai)
active passive
present teisėjáująs, teisėjáujantis teisėjáujamas
past teisėjãvęs teisėjáutas
past frequentative teisėjáudavęs
future teisėjáusiąs, teisėjáusiantis teisėjáusimas
participle of necessity teisėjáutinas
adverbial
special pusdalyvis teisėjáudamas
half-participle present teisėjáujant
past teisėjãvus
past frequentative teisėjáudavus
future teisėjáusiant
manner of action būdinys teisėjáute, teisėjáutinai