traktier
German
Pronunciation
Audio (Germany): (file)
Verb
traktier
- singular imperative of traktieren
Polish
Alternative forms
- traktyer (pre-reform orthography (1816))
- traktjer (pre-reform orthography (1936))
Etymology
Derived from German traktieren.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtrak.tjɛr/
- Rhymes: -aktjɛr
- Syllabification: trak‧tier
Noun
traktier m inan
- (obsolete) synonym of traktiernia
Declension
Declension of traktier
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | traktier | traktiery |
| genitive | traktieru | traktierów |
| dative | traktierowi | traktierom |
| accusative | traktier | traktiery |
| instrumental | traktierem | traktierami |
| locative | traktierze | traktierach |
| vocative | traktierze | traktiery |
Noun
traktier m pers
- synonym of tratiernik
Declension
Declension of traktier
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | traktier | traktierzy/traktiery (deprecative) |
| genitive | traktiera | traktierów |
| dative | traktierowi | traktierom |
| accusative | traktiera | traktierów |
| instrumental | traktierem | traktierami |
| locative | traktierze | traktierach |
| vocative | traktierze | traktierzy |
References
- ^ Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021), “traktiernik”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
Further reading
- traktier in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- traktier in Polish dictionaries at PWN
- “TRAKTIER”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 21 February 2015
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “traktyer”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861), “traktjer”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “traktjer”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 95
- traktier in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego