tronu

Asturian

Etymology

Borrowed from Latin thronus, from Ancient Greek θρόνος (thrónos).

Noun

tronu m (plural tronos)

  1. throne

Basque

Noun

tronu ?

  1. throne

Declension

Declension of tronu (inanimate, ending in vowel)
indefinite singular plural
absolutive tronu tronua tronuak
ergative tronuk tronuak tronuek
dative tronuri tronuari tronuei
genitive tronuren tronuaren tronuen
comitative tronurekin tronuarekin tronuekin
causative tronurengatik tronuarengatik tronuengatik
benefactive tronurentzat tronuarentzat tronuentzat
instrumental tronuz tronuaz tronuez
inessive tronutan tronuan tronuetan
locative tronutako tronuko tronuetako
allative tronutara tronura tronuetara
terminative tronutaraino tronuraino tronuetaraino
directive tronutarantz tronurantz tronuetarantz
destinative tronutarako tronurako tronuetarako
ablative tronutatik tronutik tronuetatik
partitive tronurik
prolative tronutzat

Corsican

Noun

tronu m (plural troni)

  1. throne

Further reading

  • tronu” in INFCOR: Banca di dati di a lingua corsa

Sicilian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʈɽɔ.nu/, [ˈʈɽɔ.nʊ]
  • Hyphenation: trò‧nu

Etymology 1

Possibly from Late Latin or Vulgar Latin *tronus, from the epenthesis of Latin tonus – itself figuratively derived from Ancient Greek τόνος (tónos) – with the elision of tonitrus > *tron(it)u(s). Cognate with Occitan tron, Portuguese trom, Catalan tro, Spanish trueno, obsolete/regional Italian trono~truono.

Noun

tronu m (plural trona)

  1. thunder
  2. (idiomatic) a fart
    Synonyms: pìditu, sunettu
Derived terms
  • ntrunari
  • ntrunatu
  • trunari
  • trunijari
  • trunijatu
  • fùrmini
  • lampu
  • nèvula
  • sajitta
  • stimari
  • stimatu

Etymology 2

Borrowed from Latin thronus, from Ancient Greek θρόνος (thrónos, seat, throne).

Noun

tronu m (plural trona)

  1. throne
    “U tronu dî spati”.
    “Game of thrones”.