tuidmide
Old Irish
Etymology
Originally the past participle of do·dímen (“to bind, fasten”).
Adjective
tuidmide
Inflection
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | tuidmide | tuidmide | tuidmide |
| vocative | tuidmidi | ||
| accusative | tuidmide | tuidmidi | |
| genitive | tuidmidi | tuidmide | tuidmidi |
| dative | tuidmidiu | tuidmidi | tuidmidiu |
| plural | masculine | feminine/neuter | |
| nominative | tuidmidi | tuidmidi | |
| vocative | tuidmidi tuidmidiu* | ||
| accusative | tuidmidi tuidmidiu* | ||
| genitive | tuidmide | ||
| dative | tuidmidib | ||
* when substantivized
Descendants
- Middle Irish: tuidmide
Mutation
| radical | lenition | nasalization |
|---|---|---|
| tuidmide | thuidmide | tuidmide pronounced with /d-/ |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in Old Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “tuidmide”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language