undecuplus
Latin
| [a], [b] ← 10 | XI 11 |
12 → [a], [b], [c] |
|---|---|---|
| Cardinal: ūndecim Ordinal: ūndecimus Adverbial: ūndeciēs, ūndeciēns Proportional: ūndecuplus, ūndecemplus, ūndecimplus Multiplier: ūndecemplex, ūndecuplex, ūndecimplex Distributive: ūndēnus Fractional: ūndecimus | ||
Etymology
From ūndecim (“eleven”) + -plus (“-fold”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [uːnˈdɛ.kʊ.pɫʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [un̪ˈd̪ɛː.ku.plus]
Adjective
ūndecuplus (feminine ūndecupla, neuter ūndecuplum); first/second-declension adjective
- (Late Latin) elevenfold
- 499 CE, Pope Symmachus, Decreta:
- Et in legibus saeculi cautum habetur: Qui rem subripit alienam, illi cuius res direpta et in undecuplum quae sublata sunt, restituat.
- (please add an English translation of this quotation)
- Et in legibus saeculi cautum habetur: Qui rem subripit alienam, illi cuius res direpta et in undecuplum quae sublata sunt, restituat.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ūndecuplus | ūndecupla | ūndecuplum | ūndecuplī | ūndecuplae | ūndecupla | |
| genitive | ūndecuplī | ūndecuplae | ūndecuplī | ūndecuplōrum | ūndecuplārum | ūndecuplōrum | |
| dative | ūndecuplō | ūndecuplae | ūndecuplō | ūndecuplīs | |||
| accusative | ūndecuplum | ūndecuplam | ūndecuplum | ūndecuplōs | ūndecuplās | ūndecupla | |
| ablative | ūndecuplō | ūndecuplā | ūndecuplō | ūndecuplīs | |||
| vocative | ūndecuple | ūndecupla | ūndecuplum | ūndecuplī | ūndecuplae | ūndecupla | |
Descendants
All borrowed.