uyanma

Turkish

Noun

uyanma (definite accusative uyanmayı, plural uyanmalar)

  1. verbal noun of uyanmak: waking

Declension

Declension of uyanma
singular plural
nominative uyanma uyanmalar
definite accusative uyanmayı uyanmaları
dative uyanmaya uyanmalara
locative uyanmada uyanmalarda
ablative uyanmadan uyanmalardan
genitive uyanmanın uyanmaların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular uyanmam uyanmalarım
2nd singular uyanman uyanmaların
3rd singular uyanması uyanmaları
1st plural uyanmamız uyanmalarımız
2nd plural uyanmanız uyanmalarınız
3rd plural uyanmaları uyanmaları
definite accusative
singular plural
1st singular uyanmamı uyanmalarımı
2nd singular uyanmanı uyanmalarını
3rd singular uyanmasını uyanmalarını
1st plural uyanmamızı uyanmalarımızı
2nd plural uyanmanızı uyanmalarınızı
3rd plural uyanmalarını uyanmalarını
dative
singular plural
1st singular uyanmama uyanmalarıma
2nd singular uyanmana uyanmalarına
3rd singular uyanmasına uyanmalarına
1st plural uyanmamıza uyanmalarımıza
2nd plural uyanmanıza uyanmalarınıza
3rd plural uyanmalarına uyanmalarına
locative
singular plural
1st singular uyanmamda uyanmalarımda
2nd singular uyanmanda uyanmalarında
3rd singular uyanmasında uyanmalarında
1st plural uyanmamızda uyanmalarımızda
2nd plural uyanmanızda uyanmalarınızda
3rd plural uyanmalarında uyanmalarında
ablative
singular plural
1st singular uyanmamdan uyanmalarımdan
2nd singular uyanmandan uyanmalarından
3rd singular uyanmasından uyanmalarından
1st plural uyanmamızdan uyanmalarımızdan
2nd plural uyanmanızdan uyanmalarınızdan
3rd plural uyanmalarından uyanmalarından
genitive
singular plural
1st singular uyanmamın uyanmalarımın
2nd singular uyanmanın uyanmalarının
3rd singular uyanmasının uyanmalarının
1st plural uyanmamızın uyanmalarımızın
2nd plural uyanmanızın uyanmalarınızın
3rd plural uyanmalarının uyanmalarının

Verb

uyanma

  1. second-person singular negative imperative of uyanmak

Further reading

  • uyanma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu