uyma

Turkish

Noun

uyma (definite accusative uymayı, plural uymalar)

  1. verbal noun of uymak

Declension

Declension of uyma
singular plural
nominative uyma uymalar
definite accusative uymayı uymaları
dative uymaya uymalara
locative uymada uymalarda
ablative uymadan uymalardan
genitive uymanın uymaların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular uymam uymalarım
2nd singular uyman uymaların
3rd singular uyması uymaları
1st plural uymamız uymalarımız
2nd plural uymanız uymalarınız
3rd plural uymaları uymaları
definite accusative
singular plural
1st singular uymamı uymalarımı
2nd singular uymanı uymalarını
3rd singular uymasını uymalarını
1st plural uymamızı uymalarımızı
2nd plural uymanızı uymalarınızı
3rd plural uymalarını uymalarını
dative
singular plural
1st singular uymama uymalarıma
2nd singular uymana uymalarına
3rd singular uymasına uymalarına
1st plural uymamıza uymalarımıza
2nd plural uymanıza uymalarınıza
3rd plural uymalarına uymalarına
locative
singular plural
1st singular uymamda uymalarımda
2nd singular uymanda uymalarında
3rd singular uymasında uymalarında
1st plural uymamızda uymalarımızda
2nd plural uymanızda uymalarınızda
3rd plural uymalarında uymalarında
ablative
singular plural
1st singular uymamdan uymalarımdan
2nd singular uymandan uymalarından
3rd singular uymasından uymalarından
1st plural uymamızdan uymalarımızdan
2nd plural uymanızdan uymalarınızdan
3rd plural uymalarından uymalarından
genitive
singular plural
1st singular uymamın uymalarımın
2nd singular uymanın uymalarının
3rd singular uymasının uymalarının
1st plural uymamızın uymalarımızın
2nd plural uymanızın uymalarınızın
3rd plural uymalarının uymalarının

Verb

uyma

  1. second-person singular negative imperative of uymak

Further reading

  • uyma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu