uzanma

Turkish

Noun

uzanma (definite accusative uzanmayı, plural uzanmalar)

  1. verbal noun of uzanmak

Declension

Declension of uzanma
singular plural
nominative uzanma uzanmalar
definite accusative uzanmayı uzanmaları
dative uzanmaya uzanmalara
locative uzanmada uzanmalarda
ablative uzanmadan uzanmalardan
genitive uzanmanın uzanmaların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular uzanmam uzanmalarım
2nd singular uzanman uzanmaların
3rd singular uzanması uzanmaları
1st plural uzanmamız uzanmalarımız
2nd plural uzanmanız uzanmalarınız
3rd plural uzanmaları uzanmaları
definite accusative
singular plural
1st singular uzanmamı uzanmalarımı
2nd singular uzanmanı uzanmalarını
3rd singular uzanmasını uzanmalarını
1st plural uzanmamızı uzanmalarımızı
2nd plural uzanmanızı uzanmalarınızı
3rd plural uzanmalarını uzanmalarını
dative
singular plural
1st singular uzanmama uzanmalarıma
2nd singular uzanmana uzanmalarına
3rd singular uzanmasına uzanmalarına
1st plural uzanmamıza uzanmalarımıza
2nd plural uzanmanıza uzanmalarınıza
3rd plural uzanmalarına uzanmalarına
locative
singular plural
1st singular uzanmamda uzanmalarımda
2nd singular uzanmanda uzanmalarında
3rd singular uzanmasında uzanmalarında
1st plural uzanmamızda uzanmalarımızda
2nd plural uzanmanızda uzanmalarınızda
3rd plural uzanmalarında uzanmalarında
ablative
singular plural
1st singular uzanmamdan uzanmalarımdan
2nd singular uzanmandan uzanmalarından
3rd singular uzanmasından uzanmalarından
1st plural uzanmamızdan uzanmalarımızdan
2nd plural uzanmanızdan uzanmalarınızdan
3rd plural uzanmalarından uzanmalarından
genitive
singular plural
1st singular uzanmamın uzanmalarımın
2nd singular uzanmanın uzanmalarının
3rd singular uzanmasının uzanmalarının
1st plural uzanmamızın uzanmalarımızın
2nd plural uzanmanızın uzanmalarınızın
3rd plural uzanmalarının uzanmalarının

Verb

uzanma

  1. second-person singular negative imperative of uzanmak

Further reading

  • uzanma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu