vacuefactus
Latin
Etymology
Present passive participle of vacuēfaciō
Participle
vacuēfactus (feminine vacuēfacta, neuter vacuēfactum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | vacuēfactus | vacuēfacta | vacuēfactum | vacuēfactī | vacuēfactae | vacuēfacta | |
| genitive | vacuēfactī | vacuēfactae | vacuēfactī | vacuēfactōrum | vacuēfactārum | vacuēfactōrum | |
| dative | vacuēfactō | vacuēfactae | vacuēfactō | vacuēfactīs | |||
| accusative | vacuēfactum | vacuēfactam | vacuēfactum | vacuēfactōs | vacuēfactās | vacuēfacta | |
| ablative | vacuēfactō | vacuēfactā | vacuēfactō | vacuēfactīs | |||
| vocative | vacuēfacte | vacuēfacta | vacuēfactum | vacuēfactī | vacuēfactae | vacuēfacta | |