vigā

See also: viga

Livonian

Etymology

From Proto-Finnic *vika, possibly borrowed from Proto-Germanic *swiką. Cognates include Estonian viga, Finnish vika.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈviɡɑː/, [ˈviɡɑː]

Noun

vigā

  1. fault
  2. blame
  3. guilt

Declension

Declension of vigā (19)
singular (ikšlu’g) plural (pǟgiņlu’g)
nominative (nominatīv) vigā vigād
genitive (genitīv) vigā vigād
partitive (partitīv) vi’ggõ vi’gḑi
dative (datīv) vigān vigādõn
instrumental (instrumentāl) vigāks vigādõks
illative (illatīv) vi’ggõ vi’gži
inessive (inesīv) vigās vi’gši
elative (elatīv) vigāst vi’gšti

References

  • Tiit-Rein Viitso; Valts Ernštreits (2012–2013), “vigā”, in Līvõkīel-ēstikīel-lețkīel sõnārōntõz [Livonian-Estonian-Latvian Dictionary]‎[1] (in Estonian and Latvian), Tartu, Rīga: Tartu Ülikool, Latviešu valodas aģentūra