voeteren

Dutch

Alternative forms

  • voeteeren (obsolete)

Etymology

From voet (“foot”) +‎ -eren.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌvuˈteː.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: voe‧te‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

voeteren

  1. (intransitive, now Suriname) to go on foot, to walk [from 16th c.]

Conjugation

Conjugation of voeteren (weak)
infinitive voeteren
past singular voeteerde
past participle gevoeteerd
infinitive voeteren
gerund voeteren n
present tense past tense
1st person singular voeteer voeteerde
2nd person sing. (jij) voeteert, voeteer2 voeteerde
2nd person sing. (u) voeteert voeteerde
2nd person sing. (gij) voeteert voeteerde
3rd person singular voeteert voeteerde
plural voeteren voeteerden
subjunctive sing.1 voetere voeteerde
subjunctive plur.1 voeteren voeteerden
imperative sing. voeteer
imperative plur.1 voeteert
participles voeterend gevoeteerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.