yıkama

Turkish

Noun

yıkama (definite accusative yıkamayı, plural yıkamalar)

  1. verbal noun of yıkamak: washing
    Synonym: yuma

Declension

Declension of yıkama
singular plural
nominative yıkama yıkamalar
definite accusative yıkamayı yıkamaları
dative yıkamaya yıkamalara
locative yıkamada yıkamalarda
ablative yıkamadan yıkamalardan
genitive yıkamanın yıkamaların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular yıkamam yıkamalarım
2nd singular yıkaman yıkamaların
3rd singular yıkaması yıkamaları
1st plural yıkamamız yıkamalarımız
2nd plural yıkamanız yıkamalarınız
3rd plural yıkamaları yıkamaları
definite accusative
singular plural
1st singular yıkamamı yıkamalarımı
2nd singular yıkamanı yıkamalarını
3rd singular yıkamasını yıkamalarını
1st plural yıkamamızı yıkamalarımızı
2nd plural yıkamanızı yıkamalarınızı
3rd plural yıkamalarını yıkamalarını
dative
singular plural
1st singular yıkamama yıkamalarıma
2nd singular yıkamana yıkamalarına
3rd singular yıkamasına yıkamalarına
1st plural yıkamamıza yıkamalarımıza
2nd plural yıkamanıza yıkamalarınıza
3rd plural yıkamalarına yıkamalarına
locative
singular plural
1st singular yıkamamda yıkamalarımda
2nd singular yıkamanda yıkamalarında
3rd singular yıkamasında yıkamalarında
1st plural yıkamamızda yıkamalarımızda
2nd plural yıkamanızda yıkamalarınızda
3rd plural yıkamalarında yıkamalarında
ablative
singular plural
1st singular yıkamamdan yıkamalarımdan
2nd singular yıkamandan yıkamalarından
3rd singular yıkamasından yıkamalarından
1st plural yıkamamızdan yıkamalarımızdan
2nd plural yıkamanızdan yıkamalarınızdan
3rd plural yıkamalarından yıkamalarından
genitive
singular plural
1st singular yıkamamın yıkamalarımın
2nd singular yıkamanın yıkamalarının
3rd singular yıkamasının yıkamalarının
1st plural yıkamamızın yıkamalarımızın
2nd plural yıkamanızın yıkamalarınızın
3rd plural yıkamalarının yıkamalarının

Verb

yıkama

  1. second-person singular negative imperative of yıkamak

Further reading

  • yıkama”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu