yaban

See also: Yaban

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic јабан
Abjad یابان

Etymology

From Persian یابان (yâbân).

Pronunciation

  • IPA(key): [jɑˈbɑn]
  • Hyphenation: ya‧ban

Noun

yaban (definite accusative yabanı, plural yabanlar)

  1. wilderness, wastelands

Declension

Declension of yaban
singular plural
nominative yabanyabanlar
definite accusative yabanıyabanları
dative yabanayabanlara
locative yabandayabanlarda
ablative yabandanyabanlardan
definite genitive yabanınyabanların
Possessive forms of yaban
nominative
singular plural
mənim (“my”) yabanım yabanlarım
sənin (“your”) yabanın yabanların
onun (“his/her/its”) yabanı yabanları
bizim (“our”) yabanımız yabanlarımız
sizin (“your”) yabanınız yabanlarınız
onların (“their”) yabanı or yabanları yabanları
accusative
singular plural
mənim (“my”) yabanımı yabanlarımı
sənin (“your”) yabanını yabanlarını
onun (“his/her/its”) yabanını yabanlarını
bizim (“our”) yabanımızı yabanlarımızı
sizin (“your”) yabanınızı yabanlarınızı
onların (“their”) yabanını or yabanlarını yabanlarını
dative
singular plural
mənim (“my”) yabanıma yabanlarıma
sənin (“your”) yabanına yabanlarına
onun (“his/her/its”) yabanına yabanlarına
bizim (“our”) yabanımıza yabanlarımıza
sizin (“your”) yabanınıza yabanlarınıza
onların (“their”) yabanına or yabanlarına yabanlarına
locative
singular plural
mənim (“my”) yabanımda yabanlarımda
sənin (“your”) yabanında yabanlarında
onun (“his/her/its”) yabanında yabanlarında
bizim (“our”) yabanımızda yabanlarımızda
sizin (“your”) yabanınızda yabanlarınızda
onların (“their”) yabanında or yabanlarında yabanlarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) yabanımdan yabanlarımdan
sənin (“your”) yabanından yabanlarından
onun (“his/her/its”) yabanından yabanlarından
bizim (“our”) yabanımızdan yabanlarımızdan
sizin (“your”) yabanınızdan yabanlarınızdan
onların (“their”) yabanından or yabanlarından yabanlarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) yabanımın yabanlarımın
sənin (“your”) yabanının yabanlarının
onun (“his/her/its”) yabanının yabanlarının
bizim (“our”) yabanımızın yabanlarımızın
sizin (“your”) yabanınızın yabanlarınızın
onların (“their”) yabanının or yabanlarının yabanlarının

Derived terms

References

Japanese

Romanization

yaban

  1. Rōmaji transcription of やばん

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish یابان, from Persian یابان (yâbân).

Noun

yaban (definite accusative yabanı, plural yabanlar)

  1. wilderness
  2. backwoods
  3. stranger, foreigner

Declension

Declension of yaban
singular plural
nominative yaban yabanlar
definite accusative yabanı yabanları
dative yabana yabanlara
locative yabanda yabanlarda
ablative yabandan yabanlardan
genitive yabanın yabanların

Derived terms

Adjective

yaban

  1. wild
    Synonym: yabani
  2. uninhabited
    Synonym: ıssız
  3. (derogatory) stranger, outsider: someone who is not a local

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.