yakma

Turkish

Noun

yakma (definite accusative yakmayı, plural yakmalar)

  1. verbal noun of yakmak: burning

Declension

Declension of yakma
singular plural
nominative yakma yakmalar
definite accusative yakmayı yakmaları
dative yakmaya yakmalara
locative yakmada yakmalarda
ablative yakmadan yakmalardan
genitive yakmanın yakmaların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular yakmam yakmalarım
2nd singular yakman yakmaların
3rd singular yakması yakmaları
1st plural yakmamız yakmalarımız
2nd plural yakmanız yakmalarınız
3rd plural yakmaları yakmaları
definite accusative
singular plural
1st singular yakmamı yakmalarımı
2nd singular yakmanı yakmalarını
3rd singular yakmasını yakmalarını
1st plural yakmamızı yakmalarımızı
2nd plural yakmanızı yakmalarınızı
3rd plural yakmalarını yakmalarını
dative
singular plural
1st singular yakmama yakmalarıma
2nd singular yakmana yakmalarına
3rd singular yakmasına yakmalarına
1st plural yakmamıza yakmalarımıza
2nd plural yakmanıza yakmalarınıza
3rd plural yakmalarına yakmalarına
locative
singular plural
1st singular yakmamda yakmalarımda
2nd singular yakmanda yakmalarında
3rd singular yakmasında yakmalarında
1st plural yakmamızda yakmalarımızda
2nd plural yakmanızda yakmalarınızda
3rd plural yakmalarında yakmalarında
ablative
singular plural
1st singular yakmamdan yakmalarımdan
2nd singular yakmandan yakmalarından
3rd singular yakmasından yakmalarından
1st plural yakmamızdan yakmalarımızdan
2nd plural yakmanızdan yakmalarınızdan
3rd plural yakmalarından yakmalarından
genitive
singular plural
1st singular yakmamın yakmalarımın
2nd singular yakmanın yakmalarının
3rd singular yakmasının yakmalarının
1st plural yakmamızın yakmalarımızın
2nd plural yakmanızın yakmalarınızın
3rd plural yakmalarının yakmalarının

Verb

yakma

  1. second-person singular negative imperative of yakmak

Further reading

  • yakma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu