台吉

Chinese

phonetic
simp. and trad.
(台吉)

Etymology

Qing-era Mandarin transliteration of Manchu ᡨᠠᡳᠵᡳ (taiji), in turn from Classical Mongolian ᠲᠠᠶᠢᠵᠢ (tayiǰi), itself from Mandarin 太子 (tàizǐ, crown prince).

Pronunciation


Noun

台吉

  1. (historical) taiji (Mongol noble title)

See also

  • 渾台吉 (húntáijí)
  • 濟農济农 (jìnóng)
  • 塔布囊 (tǎbùnáng)
  • 齋桑斋桑 (jāisāng), 宰桑 (zǎisāng)
  • 諾顏诺颜 (nuóyán)
  • 和碩齊和硕齐 (héshuòqí)
  • 衛征 (wèizhēng)