Beyağaç

Turkish

Etymology

From bey +‎ ağaç.

Pronunciation

  • IPA(key): /be.jɑːt͡ʃ/

Proper noun

Beyağaç

  1. a town and district of Denizli Province, Turkey

Declension

Declension of Beyağaç
singular plural
nominative Beyağaç Beyağaçlar / Beyağaç'lar
accusative Beyağaç'ı Beyağaçları / Beyağaç'ları
dative Beyağaç'a Beyağaçlara / Beyağaç'lara
locative Beyağaç'ta Beyağaçlarda / Beyağaç'larda
ablative Beyağaç'tan Beyağaçlardan / Beyağaç'lardan
genitive Beyağaç'ın Beyağaçların / Beyağaç'ların
Possessive forms of Beyağaç
singular plural
benim (my) Beyağaç'ım Beyağaçlarım
Beyağaç'larım
senin (your) Beyağaç'ın Beyağaçların
Beyağaç'ların
onun (his/her/its) Beyağaç'ı Beyağaçları
Beyağaç'ları
bizim (our) Beyağaç'ımız Beyağaçlarımız
Beyağaç'larımız
sizin (your) Beyağaç'ınız Beyağaçlarınız
Beyağaç'larınız
onların (their) Beyağaç'ı
Beyağaçları
Beyağaç'ları 		Beyağaçları
Beyağaç'ları

Derived terms

  • Beyağaçlı
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.