ağaç
Crimean Tatar
Etymology
Ultimately from Proto-Turkic *ïgač (“tree”).
Noun
ağaç
Declension
| nominative | ağaç |
|---|---|
| genitive | ağaçnıñ |
| dative | ağaçqa |
| accusative | ağaçnı |
| locative | ağaçta |
| ablative | ağaçtan |
Tatar
Noun
ağaç
- Latin spelling of агач (ağaç, “tree”)
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish آغاج (ağac, “tree, wood”), from Proto-Turkic *ïgač (“tree”). Cognate with Old Turkic 𐰃𐰍𐰲 (iǧč /ïɣač/, “tree, wood”), Karakhanid يِغَجْ (yïɣač, “tree, wood”), Azerbaijani ağac, Bashkir ағас (ağas), Chuvash йывӑҫ (jyvăś), Kazakh ағаш (ağaş), Kyrgyz жыгач (jıgac), Turkmen agaç, Uyghur ياخاچ (yaxach) and Uzbek yogʻoch. The final consonant is unvoiced in the nominative in most cognates, becoming voiced in Ottoman Turkish, but reverting to unvoiced in modern Turkish.
Pronunciation
- IPA(key): /a.ˈat͡ʃ/, [ɑːt̠̠͡ʃ]
- (rare, dated) IPA(key): [ɑɣɑtʃ]
- Hyphenation: a‧ğaç
Audio: (file)
Noun
ağaç (definite accusative ağacı, plural ağaçlar)
- tree
- ağaca tırmanmak ― to climb a tree
- tree (an object made from a tree trunk and having multiple hooks or storage platforms.)
- timber, lumber
- Synonym: kereste
Declension
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Adjective
ağaç
Derived terms
- ağaca çıksa pabucu yerde kalmaz
- ağacımsı
- ağaç arısı
- ağaç balı
- ağaç bilimi
- ağaç biti
- ağaç çileği
- ağaç çivi
- ağaç ebegümeci
- ağaç kavunu
- ağaç kömürü
- ağaç kurbağası
- ağaç kuru
- ağaç lalesi
- ağaç minesi
- ağaç olmak
- ağaç parkı
- ağaç sakızı
- ağaç sansarı
- ağaç serçesi
- ağaç yılanı
- ağaççık
- ağaççılık
- ağaçdelen
- ağaçkakan
- ağaçkesen
- ağaçküpesi
- ağaçlamak
- ağaçlaşmak
- ağaçlı
- ağaçlık
- ağaçsı
- ağaçsıl
- ağaçsız
- darağacı
Trees
Proverbs
- ağaca balta vurmuşlar "sapı bedenimden" demiş
- ağaca çıkan keçinin dala bakan oğlağı olur
- ağacın kurdu içinde olur
- ağaç kökünden yıkılır
- ağaç meyvesi olunca başını aşağı salar
- ağaç ne kadar uzasa göğe ermez
- ağaç yaprağıyla gürler
- ağaç yaşken eğilir
- ağaçtan maşa olmaz
Further reading
- “ağaç”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Ayverdi, İlhan (2010), “ağaç”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
- Nişanyan, Sevan (2002–), “ağaç”, in Nişanyan Sözlük