Güngören

Turkish

Etymology

From gün (“day”) +‎ gören (“seer”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɟyɲ.ɟø.ɾɛn/

Proper noun

Güngören

  1. a district of Istanbul, Turkey

Declension

Declension of Güngören
singular plural
nominative Güngören Güngörenler
accusative Güngören'i Güngörenleri
dative Güngören'e Güngörenlere
locative Güngören'de Güngörenlerde
ablative Güngören'den Güngörenlerden
genitive Güngören'in Güngörenlerin
Possessive forms of Güngören
singular plural
benim (my) Güngören'im Güngörenlerim
Güngören'lerim
senin (your) Güngören'in Güngörenlerin
Güngören'lerin
onun (his/her/its) Güngören'i Güngörenleri
Güngören'leri
bizim (our) Güngören'imiz Güngörenlerimiz
Güngören'lerimiz
sizin (your) Güngören'iniz Güngörenleriniz
Güngören'leriniz
onların (their) Güngören'i
Güngörenleri
Güngören'leri 		Güngörenleri
Güngören'leri

Derived terms

  • Güngörenli
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.