English
Pronunciation
Etymology 1
From Middle English amal, from Old English amell, from Old French esmail.
Noun
amel (plural amels)
- (obsolete) Enamel.
Etymology 2
From Old English amellen, from Old French esmailler (“to enamel”), from esmail (“enamel”).
Verb
amel (third-person singular simple present amels, present participle amelling or (US) ameling, simple past and past participle amelled or (US) ameled)
- (obsolete) To enamel.
Anagrams
- Elma, mela, mela-, -meal, meal, alme, Lema, male-, Male, male, leam, lame, lamé, Leam, Elam, Malé, lema
Crimean Tatar
Etymology
From Arabic عَمَل (ʕamal).
Noun
amel
- diarrhea
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish عمل ('amel), from Arabic عَمَل (ʕamal).
Pronunciation
- IPA(key): /aˈmel/
- Hyphenation: a‧mel
Noun
amel (definite accusative ameli, plural ameller)
- (Islam, religion) deed, an action in the context of religious morality
- (euphemistic) diarrhea
- (dated) action, work, deed
- Synonyms: eylem, aksiyon
Declension
Declension of amel
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
amel
|
ameller
|
| definite accusative
|
ameli
|
amelleri
|
| dative
|
amele
|
amellere
|
| locative
|
amelde
|
amellerde
|
| ablative
|
amelden
|
amellerden
|
| genitive
|
amelin
|
amellerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
amelim
|
amellerim
|
| 2nd singular
|
amelin
|
amellerin
|
| 3rd singular
|
ameli
|
amelleri
|
| 1st plural
|
amelimiz
|
amellerimiz
|
| 2nd plural
|
ameliniz
|
amelleriniz
|
| 3rd plural
|
amelleri
|
amelleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
amelimi
|
amellerimi
|
| 2nd singular
|
amelini
|
amellerini
|
| 3rd singular
|
amelini
|
amellerini
|
| 1st plural
|
amelimizi
|
amellerimizi
|
| 2nd plural
|
amelinizi
|
amellerinizi
|
| 3rd plural
|
amellerini
|
amellerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
amelime
|
amellerime
|
| 2nd singular
|
ameline
|
amellerine
|
| 3rd singular
|
ameline
|
amellerine
|
| 1st plural
|
amelimize
|
amellerimize
|
| 2nd plural
|
amelinize
|
amellerinize
|
| 3rd plural
|
amellerine
|
amellerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
amelimde
|
amellerimde
|
| 2nd singular
|
amelinde
|
amellerinde
|
| 3rd singular
|
amelinde
|
amellerinde
|
| 1st plural
|
amelimizde
|
amellerimizde
|
| 2nd plural
|
amelinizde
|
amellerinizde
|
| 3rd plural
|
amellerinde
|
amellerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
amelimden
|
amellerimden
|
| 2nd singular
|
amelinden
|
amellerinden
|
| 3rd singular
|
amelinden
|
amellerinden
|
| 1st plural
|
amelimizden
|
amellerimizden
|
| 2nd plural
|
amelinizden
|
amellerinizden
|
| 3rd plural
|
amellerinden
|
amellerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
amelimin
|
amellerimin
|
| 2nd singular
|
amelinin
|
amellerinin
|
| 3rd singular
|
amelinin
|
amellerinin
|
| 1st plural
|
amelimizin
|
amellerimizin
|
| 2nd plural
|
amelinizin
|
amellerinizin
|
| 3rd plural
|
amellerinin
|
amellerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
amelim
|
amellerim
|
| 2nd singular
|
amelsin
|
amellersin
|
| 3rd singular
|
amel ameldir
|
ameller amellerdir
|
| 1st plural
|
ameliz
|
amelleriz
|
| 2nd plural
|
amelsiniz
|
amellersiniz
|
| 3rd plural
|
ameller
|
amellerdir
|
|
Derived terms
Further reading
- “amel”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Ayverdi, İlhan (2010), “amel”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı
- Nişanyan, Sevan (2002–), “amel”, in Nişanyan Sözlük