concubinar
Portuguese
Etymology
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /kõ.ku.biˈna(ʁ)/ [kõ.ku.biˈna(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /kõ.ku.biˈna(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /kõ.ku.biˈna(ʁ)/ [kõ.ku.biˈna(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /kõ.ku.biˈna(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /kõ.ku.biˈnaɾ/ [kõ.ku.βiˈnaɾ]
- (Southern Portugal) IPA(key): /kõ.ku.biˈna.ɾi/ [kõ.ku.βiˈna.ɾi]
- Hyphenation: con‧cu‧bi‧nar
Verb
concubinar (first-person singular present concubino, first-person singular preterite concubinei, past participle concubinado)
- (reflexive, usually of a man) to live with a person, such as a mistress or concubine, without a legal or formal union
- (figurative, derogatory) to collude, to conspire.
- Synonyms: conluiar, conchavar
Conjugation
Conjugation of concubinar (See Appendix:Portuguese verbs)
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| First-person (eu) |
Second-person (tu) |
Third-person (ele / ela / você) |
First-person (nós) |
Second-person (vós) |
Third-person (eles / elas / vocês) | |
| Infinitive | ||||||
| Impersonal | concubinar | |||||
| Personal | concubinar | concubinares | concubinar | concubinarmos | concubinardes | concubinarem |
| Gerund | ||||||
| concubinando | ||||||
| Past participle | ||||||
| Masculine | concubinado | concubinados | ||||
| Feminine | concubinada | concubinadas | ||||
| Indicative | ||||||
| Present | concubino | concubinas | concubina | concubinamos | concubinais | concubinam |
| Imperfect | concubinava | concubinavas | concubinava | concubinávamos | concubináveis | concubinavam |
| Preterite | concubinei | concubinaste | concubinou | concubinamos1, concubinámos2 | concubinastes | concubinaram |
| Pluperfect | concubinara | concubinaras | concubinara | concubináramos | concubináreis | concubinaram |
| Future | concubinarei | concubinarás | concubinará | concubinaremos | concubinareis | concubinarão |
| Conditional | concubinaria | concubinarias | concubinaria | concubinaríamos | concubinaríeis | concubinariam |
| Subjunctive | ||||||
| Present | concubine | concubines | concubine | concubinemos | concubineis | concubinem |
| Imperfect | concubinasse | concubinasses | concubinasse | concubinássemos | concubinásseis | concubinassem |
| Future | concubinar | concubinares | concubinar | concubinarmos | concubinardes | concubinarem |
| Imperative | ||||||
| Affirmative | concubina | concubine | concubinemos | concubinai | concubinem | |
| Negative (não) | não concubines | não concubine | não concubinemos | não concubineis | não concubinem | |
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Related terms
Romanian
Etymology
Borrowed from French concubinaire.
Noun
concubinar m (plural concubinari)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | concubinar | concubinarul | concubinari | concubinarii | |
| genitive-dative | concubinar | concubinarului | concubinari | concubinarilor | |
| vocative | concubinarule | concubinarilor | |||