oditurus
Latin
Etymology
Regularised formation of the future active participle of ōdiō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [oː.dɪˈtuː.rʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [o.d̪iˈt̪uː.rus]
Participle
ōditūrus (feminine ōditūra, neuter ōditūrum); first/second-declension participle
- alternative form of ōsurus; future active participle of ōdiō
- c. 160 CE – c. 225 CE, Tertullian, Ad Nationes 1.1.4:
- Mavultis nescire, quia iam odistis, quasi certi non odituros uos <si> sciatis.
- Translation by Q. Howe
- As long as you hate, you prefer to remain ignorant, concerned that once you know, you will cease to hate.
- Translation by Q. Howe
- Mavultis nescire, quia iam odistis, quasi certi non odituros uos <si> sciatis.
- Tiberius Claudius Donatus, Interpretationes Virgilianae vol 2.lib 10.pag 356.lin 27:
- ceterum inminebat iam tempus quo idem Turnus Pallantem optaturus esset incolumem sumptibus magnis et ingenti pretio revocatum et quo spolia ipsa ipsum que momentum quo rapta sunt fuisset oditurus.
- (please add an English translation of this quotation)
- ceterum inminebat iam tempus quo idem Turnus Pallantem optaturus esset incolumem sumptibus magnis et ingenti pretio revocatum et quo spolia ipsa ipsum que momentum quo rapta sunt fuisset oditurus.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ōditūrus | ōditūra | ōditūrum | ōditūrī | ōditūrae | ōditūra | |
| genitive | ōditūrī | ōditūrae | ōditūrī | ōditūrōrum | ōditūrārum | ōditūrōrum | |
| dative | ōditūrō | ōditūrae | ōditūrō | ōditūrīs | |||
| accusative | ōditūrum | ōditūram | ōditūrum | ōditūrōs | ōditūrās | ōditūra | |
| ablative | ōditūrō | ōditūrā | ōditūrō | ōditūrīs | |||
| vocative | ōditūre | ōditūra | ōditūrum | ōditūrī | ōditūrae | ōditūra | |