täm
See also: tæm
Livonian
Etymology 1
From Proto-Finnic *tammi. Cognates include Finnish tammi.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtæm/, [ˈt̪æmː]
Noun
täm
Declension
| singular (ikšlu’g) | plural (pǟgiņlu’g) | |
|---|---|---|
| nominative (nominatīv) | täm | tǭmõd |
| genitive (genitīv) | tam | tǭmõd |
| partitive (partitīv) | tammõ | tǭmidi |
| dative (datīv) | tammõn | tǭmõdõn |
| instrumental (instrumentāl) | tammõks | tǭmõdõks |
| illative (illatīv) | tammõ | tǭmiž |
| inessive (inesīv) | tamsõ | tǭmis |
| elative (elatīv) | tamstõ | tǭmist |
Alternative forms
References
- Tiit-Rein Viitso; Valts Ernštreits (2012–2013), “täm”, in Līvõkīel-ēstikīel-lețkīel sõnārōntõz [Livonian-Estonian-Latvian Dictionary][1] (in Estonian and Latvian), Tartu, Rīga: Tartu Ülikool, Latviešu valodas aģentūra
Etymology 2
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtæˀm/, [ˈt̪æˀm]
Pronoun
tä’m
- genitive singular of tämā